Kalpten Kalbe Yolculuk

“Bayramda ne alınmalı?”
Gönül almalı, birkaç çocuktan gülücük
birkaç fakirden dua almalı.
İşte bayramın özeti bu cümlelerde gizli…
Bayram; pazardan, vitrinden, etten, kemikten önce gönülden olan bir şeydir.
Gülüşten, duadan, tebessümden ibarettir bayram.
Yalnız sofrada değil, gönülde zenginliktir bayram.

“Bayramda ne keseyim?” diye soranlara ise
öyle keskin, öyle sarsıcı bir cevap var ki,
“Gıybeti kes, dedikoduyu kes, kul hakkı yemeyi kes… Öfkeyi, hasedi, kıskançlığı, kalp kırmayı, kibiri kes…”

Çünkü bayram, sadece bıçakla kesilen bir kurban değil,
nefsin bıçağıyla kesilen kötü huyların da vaktidir.
Kurban Bayramı'nın en makbul kurbanı,
insanın kendi içinde taşıdığı kini, nefreti,
küskünlüğü ve bencilliği kesip atmasıdır.
Zira kalp kirliyse, et temiz olsa ne fayda?

Allah etlere, kanlara bakmaz.
Allah niyete bakar, kalbe bakar,
paylaşmaya, affetmeye, sevmeye bakar.

Kurban Bayramı;
– Affetmeyi bilmeyenin,
– Hakkı gözetmeyenin,
– Gönül almayanın,
– Hâline şükretmeyenin
yalnızca dışını süslediği ama içini unuttuğu bir gün olmazsa,
ne kadar et kesilirse kesilsin, Beyhude olur.

Bu bayramda…
– Bir yetimi gülümsetelim.
– Bir yaşlının elini öpelim.
– Küs olduğumuz kim varsa, bir araya gelelim.
– Kalbimizi temizleyelim, sözümüzü güzelleştirelim.
– Rabbimize yaklaşıp kulluğumuzu tazeleyelim.

Çünkü bayram, sadece takvimde değil,
kalpte başlayan bir şeydir.

Ve bayram, aslında şudur:
Kendimizi Allah’a yeniden sunmak,
İbrahim’in sadakatini, İsmail’in teslimiyetini içimize taşımak.
Rıza, sabır, teslimiyet, tevazu ve paylaşma ile
gerçek kulluğu idrak etmektir.

Ey gönül, bu bayramda en güzel kurban ne biliyor musun?
Bir kalbi onarmak,
Bir yetimi sevindirmek,
Bir haksızlığı terk etmek,
Bir duaya “âmin” demek,
Ve en önemlisi…
Kendinle ve Rabbinle barışmak.

Bayramınız mübarek olsun. Kalbinizde bayram olsun.
Her şeyden önce gönlünüz bayram etsin.

Ahmet TEMEL
Şair Araştırmacı Yazar